این شعر زیبا تو سط خانم فاطمه نانیزاد در محضر آقا قرائت شد.
همچون نسیم صبح و سحرگاه می رود
هر کس میان صحن حرم راه می‌رود
از هر چه غصه دارد وغم می شود رها
هر سائلی به خدمت این شاه می‌رود
وقتی فرشته‌های حرم بال می‌زنند
از سینه‌های شعله زده آه می‌رود
اینجا بهشت روی زمین فرشته‌هاست
از کوی تو فرشته به اکراه می‌رود
خورشید در طواف حرم، وه! چه دیدنیست
هر شب به پای‌بوسی آن ماه می‌رود
باب‌الجواد راه ورودی به قلب توست
حاجت رواست هرکه از این راه می‌رود
سلام! خیلی شعر قشنگی بود...
با سلام
با مکتب ایرانی همان حکومت علوی است به روزم
پستهای قبلی
جذب اکثریت و دفع اقلیت یعنی چه ؟
چی می شد سینمای ما به جای خونه دو دهنه مغازه داشت
وبلاگ پشتیبان
www.sinama-hl.mihanblog.com